دلالت بر عصمت اولی الامر

از نظر مفسران شیعه در دلالت آیه بر عصمت اولی الامر تردیدی نیست. استدلال شیعیان بر دلالت این آیه بر عصمت اولی الامر بر دو نکته مبتنی است:

1. هرگاه خداوند به اطاعت بی‌قید و شرط از کسی فرمان دهد، آن فرد، معصوم خواهد بود؛ چون اگر معصوم نباشد و دستور به انجام‌دادن گناه بدهد، اجتماع نقیضین لازم می‌آید؛ یعنی هم باید از او اطاعت کرد (بنابر فرمانی که خداوند داده) و هم اطاعت نکرد (بنابر اینکه انسان نباید گناه کند).
2. "اولی الأمر" بدون تکرار فعل "أطیعوا"، به دنبال الرسول آمده است و از آنجا که اطاعت از رسول به دلیل معصوم‌بودنش‌، به‌طور مطلق واجب است، اطاعت از "اولی الأمر" نیز همانند آن، بدون قید و شرط خواهد بود و این، کشف از معصوم‌بودن "اولی الأمر" می‌کند.

در اهل سنت نیز کسانی چون فخر رازی‌ که از مفسران بزرگ اهل سنت است، دلالت این آیه بر عصمت اولی الامر را می‌پذیرد.